Każda branża posługuje się narzędziami, które ludziom spoza niej mogą wydawać się zaskakujące. Jeśli branża ciężkiego kopalnictwa kojarzy Ci się z ogromnymi wywrotkami i koparkami, to w sumie masz rację. Jednak musisz wiedzieć, że najważniejsze narzędzia w tym sektorze gospodarki to sita do przesiewu kruszyw. W tym artykule znajdziesz informacje na temat sit, jednak wcześniej warto zapoznać się ze znaczeniem słów oznaczających główny materiał, który jest przetwarzany. W sektorze budowlanym kruszywo oznacza mieszankę ziarnistą, którą można łączyć z wodą i cementem w celu wytworzenia betonu. W zależności od wymagań cementu jako produktu końcowego, kruszywo musi posiadać określone właściwości, aby uzyskać pożądane właściwości fizyczne i statyczne betonu, co ma duże znaczenie dla stabilności konstrukcyjnej danego projektu budowlanego.

Jakie normy spełniają sita do przesiewu kruszyw

Szczególną uwagę przy analizie kruszyw pod kątem ich przydatności do betonu zwraca się na dwa istotne parametry: gęstość uziarnienia i rozkład uziarnienia. Zarówno sita do przesiewu kruszyw jak i surowce używane do produkcji i badania kruszyw do betonu muszą spełniać następujące normy techniczne:

• EN 12620: Kruszywa do betonu; Wersja niemiecka i angielska prEN 12620:2015
• DIN 1045: Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone – Część 2: Beton – Specyfikacja, właściwości, produkcja i zgodność – Zasady stosowania normy DIN EN 206-1
• EN 206: Beton — Specyfikacja, właściwości, produkcja i zgodność

W przypadku betonu stosowanego w budownictwie drogowym dodatkowe wymagania są nakładane przez specyficzne dla aplikacji normy techniczne, takie jak niemieckie TL Gestein-StB i ZTV Beton-StB 07

Określanie rozkładu ziarnowego lub klasyfikację grup ziarnowych zgodnie z DIN 1045 i innymi normami krajowymi należy przeprowadzić standardową analizą przesiewową, natomiast metody i przyrządy do analizy przesiewowej są opisane w normie EN 933-1/2, która przedstawia przygotowanie próbki i proces przesiewania oraz ustawia rozmiary otworów, które mają być użyte do badania gradacji.

Sita do przesiewu kruszyw, które mają być używane do filtrowania kruszyw do betonu, są zwykle określane jako pierwotne i rozprężne zestawy sit, przy czym zestaw pierwotny zawiera wszystkie rozmiary sit określone w EN 933-2:1996 (z wyjątkiem 63 µm) i dwa zestawy rozszerzające obejmujące rozmiary apertury znajdujące się pomiędzy tymi z zestawu podstawowego, aby w razie potrzeby zwiększyć rozdzielczość pomiaru. Zgodnie z niemieckimi wytycznymi, konwencjonalną analizę betonu przeprowadza się za pomocą sit zestawu podstawowego oraz zestawu rozprężnego nr 1; Zestaw rozszerzający nr 2 służy wyłącznie do szczegółowej klasyfikacji rozkładu wielkości ziarna i określenia wskaźnika złuszczania.

Sit do przesiewu kruszyw i ich klasyfikacja

Klasyfikacja właściwości fizycznych kruszyw za pomocą analizy przesiewowej ma na celu określenie dwóch parametrów bezwzględnych:

• wskaźnika klasyfikacji (k)
• i skumulowanej przepustowości sit (D-Sum),

które zostały uznane za obowiązkowe specyfikacje dla kruszyw stosowane w sektorze budowlanym. Zastosowanie sita do przesiewu kruszyw zgodnego z normą ISO 3310-1 (dla sit plecionych drucianych) i ISO 3310-2 (dla sit z blachy perforowanej z otworami kwadratowymi) zostało również uznane za obowiązkowe przez wyżej wymienione normy techniczne regulujące stosowanie kruszyw do betonu produkcja.

Kruszywa klasyfikuje się również ze względu na zawarty w nich udział miału, ponieważ miał on istotny wpływ na właściwości strukturalne gotowego produktu. W związku z tym frakcja drobnego kruszywa musi być również zadeklarowana przez producenta przy dostarczaniu materiału do produkcji betonu. Zgodnie z normami technicznymi drobne cząstki definiuje się jako procent masy przechodzący przez sito z tkaniny drucianej 63 µm zgodne z normą ISO 3310-1, na podstawie której kruszywo można sklasyfikować zgodnie z różnymi kategoriami F. Kruszywa wypełniacza (składające się z nieaktywnych związków nieorganicznych) wytworzone z mączki kwarcowej lub mączki wapiennej również podlegają analizie pod kątem uziarnienia.